Jambo!

Afgelopen week ben ik dan eindelijk op safari geweest! Want, wat is een reis Afrika zonder safari? Ik heb mijn reis uitgebreid bijgehouden, dus schrik niet van deze lange blogpost. Hierbij mijn safari diary :). Hope you enjoy it.

Day 1: Lake Manyara National Park

In de ochtend werd ik om 7.30 opgehaald door Braiton en naar Shoppers gebracht. Bij het koffiebarretje waar ik moest zijn zag ik twee blanke meiden met een Tanzaniaanse man, dus ik dacht: daar moet ik zijn. Ik ging erbij zitten en met ze praten. De twee vrouwen zijn Schots en begin dertig (denk ik). Later kwam de chauffeur met een Tunesische man (ergens in de 40?). We stapten in de auto en reden weg. Echter, ik kreeg een appje van de organisatie waarmee ik de safari had geregeld: “Our manager will be at the coffee bar soon”. Toen schrok ik me rot. “Huh? ‘Soon’? Maar ik zit al in de auto??” Dus ik helemaal stressen van binnen. Op een gegeven moment vroeg ik aan de chauffeur welke organisatie dat was en of ik wel in de goede auto zat. Hij belde een tijd met de organisatie, terwijl ik verder streste. Uiteindelijk bleek ik toch in de goede auto te zitten, gelukkig! Het was zo’n twee uur rijden naar het park. Eerst pikten we nog 3 mensen (2 Duitsers en 1 Nederlander) op. Toen reden we het park binnen. Het was een geweldige dag. De mensen waren aardig, de chauffeur was grappig en de natuur prachtig. Het meer is gigantisch, ik had een klein meer verwacht. Het valt wel mee hoeveel dieren we hebben gezien, helaas. Komt door het regenseizoen. De hotsprings waren ook afgesloten, de weg was verdwenen door de regen. Geen flamingo's dus. Ik had ook verwacht dat we het meer zelf meer zouden zien en dat we daar langs zouden rijden. Maar ik heb niks te klagen. Daarna reden we door naar de camping. Ik had een redelijk grote tent voor mezelf, wel alleen met een bed, klamboe en lamp erin. De chauffeur wilde mij nog even spreken. Dit omdat ik een vijfdaagse safari had geboekt en de andere drie een zesdaagse. Hij vroeg of ik misschien ook zes dagen wilde doen, zodat ik Tarangire alsnog zou kunnen zien. Hier moest ik even over nadenken, aangezien dat toch weer $170 extra zou zijn + omdat ik dan vrijdagavond pas weer zou aankomen in Arusha en ik zaterdagmiddag alweer vertrek naar huis. Afijn, daarna gingen we avondeten met z’n allen. Na het eten was er een dans/muziek/acrobatische show, wat wel leuk was om te zien. Toen ging ik slapen. Ik heb niet geweldig geslapen, veel wakker geweest.

Day 2: Serengeti National Park part I

Vandaag is de dag, eindelijk naar Serengeti: hét safaripark van Tanzania. We vertrokken laat, rond half 11. Het weer zag er al niet per se goed uit. Het was zo’n 3,5 uur rijden naar Serengeti. Om naar Serengeti te gaan, moet je eerst langs de Ngorongoro krater en een heel stuk door het park heen. Het regende toen we eenmaal het park binnenreden. We stopten kort bij een uitkijkpunt op de Krater: prach-tig. Onwerkelijk, zó mooi. Helaas regende het dus wel, waardoor het uitzicht wel wat belemmerd werd. In het nationaal park zelf zagen we zebra’s en ontiegelijk veel gnoe’s. Het is nu namelijk migratietijd voor de gnoe, jaarlijks migreren er zo’n 6 miljoen (!!) gnoe’s van Serengeti naar Ngorongoro. Ze toverden een kaal, vlak landschap om in een ware droom. Onderweg stopten we bij een Maasai-dorpje. Er leven namelijk veel Maasai in Ngorongoro Conservation Area. (Ngorongoro park is geen 'national park', omdat hier mensen wonen, vooral Maasai. In een nationaal park mogen officieel alleen mensen wonen die in dat park werken). Ik leerde veel nieuwe dingen, ondanks dat ik al eens bij een Maasai-dorpje was geweest. Onderweg was het weer erg wisselvallig, soms regen, soms alleen veel (en donkere) wolken. Dit was wel jammer, je kon daardoor namelijk ook minder (ver) zien. Maar ja, had ik maar niet in het regenseizoen moeten komen. Eenmaal in Serengeti aangekomen hebben we nog een olifant van heel dichtbij gezien en een paar leeuwen. We stopten even bij een 'visitors centre'. Hier waren Kaapse klipdassen en aapjes. We zagen een van de aapjes een kantoor binnenglippen en het stal een afstandsbediening. Later probeerde een aapje de safari-auto’s in te sneaken, wat niet gelukt is. De “camping” is middenin Serengeti. “Camping”, omdat het een kampeerplek is met drie gebouwtjes en een grasveld waar je zelf een tent op moet zetten. Hekken zitten er niet omheen, dus het wild kan gewoon langs de tenten lopen. Vanwege het feit dat ik alleen in een tent sliep (en de rest in tweetallen), mocht ik niet ‘s nachts naar het toilet. Dit was namelijk te gevaarlijk. Als ze twee personen zien, zullen de dieren namelijk niet snel naar je toekomen, maar als je in je eentje bent is het toch een wat ander verhaal. Afijn, deze nacht zal vast een hele ervaring worden. Dat viel uiteindelijk tegen. Ik heb erg slecht geslapen, veel en lang wakker geweest. Geluiden horen, denkend dat het misschien dieren zijn. Maar nee, de enige dieren die ik heb gehoord zijn vogels en mensen. Dacht ik. De volgende ochtend kwam ik erachter dat er een leeuw en wat hyena’s op bezoek waren geweest.

Day 3: Serengeti National Park part II

Om kwart over 5 werd ik wakker door alle andere mensen die al opstonden, zeer fijn. Ik hoopte om dan maar van de zonsondergang te genieten. Echter, daar kwam ik iets te laat voor uit mijn tent + er stonden bomen voor waardoor je het niet goed kon zien. Rond half 8 vertrokken we voor de game drive. Het weer was wel wat beter, maar helaas regende het soms nog steeds. Wel hebben we twee luipaarden gezien! Omdat de luipaarden ook niet heel vaak worden gespot, waren er om en nabij 10 safariauto's bij. Het voelde alsof we allemaal stalkers waren, omdat we de luipaarden maar bleven achtervolgen. Nu kunnen we wel vier van de Big Five afstrepen, alleen de neushoorn nog. Deze schijnen alleen moeilijk te spotten te zijn. We hebben veel olifanten gezien, meerdere groepen. Hier werd ik erg vrolijk en gelukkig van. Toen kwam opeens ook de realisatie dat ik echt op safari ben, en echt in Afrika! Dat mijn droom gewoon is uitgekomen. Die realisatie had ik namelijk nog niet echt gehad. Opeens kreeg ik ook wel meer zin om weer terug naar huis te gaan, ik keek er niet meer tegenop en had er wel vrede mee. Alhoewel, ik had het ook zeker niet erg gevonden om nog te blijven. Aan het eind van de middag werd ik erg moe, te weinig slaap. We hadden lekker gegeten en daarna ging ik gelijk naar bed toe (ook vanwege de terrormotten).

Day 4: Serengeti National Park part III + drive to Ngorongoro Conservation Area

Vannacht had ik gelukkig een stuk beter geslapen. Wel eventjes wakker geweest, toen weer een leeuw gehoord. Om half 6 had ik de wekker gezet, want om half 7 zouden we ontbijten. Rond 7 uur vertrokken we voor de gamedrive. Het was mooi weer, geen regen! Echter, heel veel dieren hebben we niet gezien helaas. Rond 12 uur kwamen we weer bij het kamp aan, lunchten daar wat. Toen pakten we alle spullen in en vertrokken we richting Ngorongoro park. Onderweg ging de band lek, gelukkig zitten er achter op de auto twee nieuwe banden. Toen dit was gefixt, moesten we door een halve rivier heen waar eerder een auto vastzat. Bij ons ging het gelukkig heel makkelijk. Op het uitgestrekte, vlakke landschap zagen we weer duizenden gnoe’s en zebra’s migreren richting Ngorongoro. Eenmaal bij het bergachtige landschap aangekomen waren er donkere wolken en regen. Toen het al bijna donker was kwamen we aan bij de nieuwe kampeerplek. Snel de tenten opgezet. Terwijl we aan het wachten waren op het eten, hoorde ik dat er een groep zebra’s vlakbij het toiletgebouw was. Ik durfde niet al te dichtbij te komen, ook al zouden zebra’s waarschijnlijk niet zo veel doen. Voor de zekerheid. Kon helaas alleen geen hele goede foto’s maken.

Day 5: Ngorongoro crater

Vandaag moesten we weer vroeg opstaan. Ik had gelukkig weer redelijk geslapen. Tijdens het ontbijt was de zonsopgang. Omdat de campsite op een heuvel is, konden we de zonsopgang erg goed zien. Het was prachtig! Na het ontbijt vertrokken we richting de krater, het was ongeveer een half uurtje rijden. Van de top van de krater tot beneden is, volgens mij, zo'n 650 meter. We reden door de wolken heen. Eenmaal beneden was het prachtig. Het was gelukkig ook stralend weer. Op het begin zagen we vooral zebra's en gnoe's. Later hebben we nog veel leeuwen gezien,wat giraffes en ook neushoorns! Eindelijk, de BIg Five. De neushoorns waren echter wel best ver weg, je kon ze met het blote ogen niet heel goed zien, gelukkig kan mijn camera ver inzoomen. Aan het eind van de game drive begon het te regenen. Voor lunch gingen we terug naar de campsite, waar de kok had gekookt. Daarna pakten we onze spullen en reden we terug naar de camping waar we de eerste nacht verbleven. De rest van de groep zou hier namelijk nog een nacht verblijven. Voor mij was de safari echter alweer ten einde gekomen. Ik reed met een andere groep terug richting Arusha. Hier werd ik afgezet bij de Shoppers en hier zou ik worden opgehaald door iemand en terug naar het huis worden gebracht. Ik heb zeker wel een uur gewacht, maar niemand kwam opdagen. Toen heb ik Braiton maar gebeld en gevraagd of hij mij kon ophalen. Dit zou zeker nog een half uur duren, dus toen heb ik maar even wat te eten gehaald bij de Pizza Hut. Eenmaal thuis was ik bekaf.

Vrijdag was mijn laatste volle dag in Arusha. In de ochtend heb ik mijn koffer ingepakt en de souveniertjes uitgezocht. Toen Lucy klaar was met haar project, zijn we samen naar de Shoppers gegaan om te lunchen en de laatste boodschapjes te halen. In de avond was ik weer doodop, ik sliep al rond half 9. Zaterdag, nog een halve dag en dan vlieg ik alweer. Lucy en ik waren van plan om een laatste keer naar Tanz-Hand's café te gaan om milkshakes te drinken en wat te lunchen. Sia wilde mij alleen spreken in de ochtend. Uiteindelijk was ze er pas om 12 uur, African time... Het café ging dus niet meer door. We hebben samen toen maar Shrek gekeken, Uno gespeeld en we zijn naar Mishi's restaurant gegaan om Chips Mayai te halen voor lunch. Om 15.15 was het dan zo ver, ik moest toch echt vertrekken. Ergens blij om weer naar huis te gaan zodat ik iedereen weer kon zien, maar ergens ook erg verdrietig om weer te moeten vertrekken. Ik heb het zó erg naar mijn zin gehad en ik voelde me er thuis. Afscheid nemen blijft moeilijk. Afscheid van mensen, maar ook van een plek. Ik heb een geweldige tijd gehad. Zo veel gezien, zo veel meegemaakt. Gelachen, gehuild (gelukkig nauwelijks, maar toch, er zijn wel wat moeilijkere momenten), maar vooral ontzettend genoten. Ik heb een liefde opgebouwd voor de mensen en de plek. Zeker wil ik nog een keer terugkomen.

Zo, dat is dan het einde van dit onvergetelijke avontuur, wat betekent dat dit de laatste blogpost zal zijn. Voor veel foto's kan je op mijn Facebookpagina terecht, als je meer foto's wil zien (kan zeker, heb in totaal zo'n 2000 foto's van alleen deze trip) moet je me maar een keertje opzoeken ;).

Bedankt voor het lezen van mijn blog, ik hoop dat ik jullie een beetje op de hoogte heb kunnen houden en dat jullie op deze manier toch een beetje bij mij waren op dit avontuur.

Nakupenda & kwa heri (= ik houd van je en tot ziens)